เมื่อ2ปีก่อน ซื้อสมุดมาเล่มนึง กะว่าจะเขียนอะไรทุกวันๆ เท่าที่จะทำได้ ตอนนั้นยังไม่เล่น twitter และwebboard ก็เริ่มจะน่าเหนื่อยหน่าย เวลาว่างเยอะเหลือเกิน ความคิดก็ฟูมฟาย เพ้อเจ้อ หงุดหงิด เหวี่ยงไปวันๆ เลยคิดว่า การเขียน เป็นอะไรที่ช่วยได้นะ
สำหรับคนที่มีจินตนาการลึกๆ มักมีเรื่องเล่ามากมาย แต่เราเป็นแต่คิดเล่าอะไรไม่ค่อยเก่ง เมื่อก่อนก็เคยลองแต่งเรื่องนั่นเรื่องนี่เรื่อยเปื่อย แต่สรุปว่า มักจะจบไม่ลง :)
อาจเป็นเพราะตัวเองเป็นคนไม่ชอบให้อะไรๆมันจบลงง่าย สั้น เร็วเกินไป ชอบที่จะใช้เวลากับอะไรๆจนถึงที่สุด หากมันจะจบไม่ลง และไม่เห็นทางไปจริงๆ ก็คงต้องทิิ้งมันไปเลย นิสัยไม่ดีเลยน้า ^^
ใครบอกว่าเราเป็นคนมั่นใจ เฮ้อ มันก็แค่เชื่อมั่นเท่านั้นเอง ถ้าเราไม่เชื่อมั่นในตัวเรา ใครจะให้กำลังใจเราล่ะ คนมี่ให้กำลังใจตัวเองได้ดีที่สุดก็ต้องเป็นตัวเองจริงไหม
อ่า..... สมุด... ใช่ จะพูดเรื่องสมุดนะว่าตอนนี้ซื้อมาจะ2ปีละ ยังเขียนได้ไม่ถึงครึ่งเล่มเลยม้าง อ่ะอ่า เพราะรายมือดูไม่ค่อยรู้เรื่องด้วยล่ะ ก็เลยอยากจะฝึกคัดลายมือ แต่ท่าทาง จะไม่ไดฝึกเท่าไหร่ เพราะลายมือไม่ได้สวยขึ้นเล้ยยยย จริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น